انفجار باتری لیتیومی باعث می شود و باتری اقدامات حفاظتی را انجام دهد

باتری لیتیوم یونسلول ها تا ولتاژ بالاتر از 4.2 ولت شارژ می شوند و عوارض جانبی را نشان می دهند. هر چه ولتاژ اضافه شارژ بیشتر باشد، خطر بیشتر است. هنگامی که ولتاژ یک سلول لیتیومی بالاتر از 4.2 ولت باشد، کمتر از نیمی از اتم های لیتیوم در ماده الکترود مثبت باقی می ماند و محفظه ذخیره اغلب فرو می ریزد و باعث افت دائمی ظرفیت باتری می شود. اگر شارژ ادامه یابد، زیرا محفظه ذخیره الکترود منفی از قبل مملو از اتم های لیتیوم است، فلز لیتیوم بعدی روی سطح ماده الکترود منفی جمع می شود. این اتم های لیتیوم کریستال های دندریتی را از سطح آند در جهت یون های لیتیوم رشد می دهند. این کریستال های فلزی لیتیوم از کاغذ دیافراگم عبور کرده و الکترودهای مثبت و منفی را اتصال کوتاه می کنند. گاهی اوقات باتری قبل از وقوع اتصال کوتاه منفجر می شود، زیرا در فرآیند شارژ بیش از حد، الکترولیت و سایر مواد ترک می خورند و گاز ظاهر می شوند و باعث می شود پوسته باتری یا برآمدگی دریچه فشار پاره شود، به طوری که اکسیژن وارد واکنش با تجمع می شود. اتم های لیتیوم روی سطح الکترود منفی قرار می گیرند و سپس منفجر می شوند.